#NVVC2020

Op 31 maart 2016 werd onze 21 jarige dochter Yannick door een, volgens het Openbaar Ministerie, appende automobiliste doodgereden. Yannick fietste samen met een vriendin op een open polderweg op Texel en werd van achteren aangereden met een snelheid van 80 kilometer per uur zonder dat er werd uitgeweken of geremd. Die zinloze dood liet diepe sporen na bij direct betrokkenen, familie, vrienden en bekenden en vormde de kiem, ook mede door het daaropvolgende onderzoek en de rechtszaak, voor de oprichting van Stichting Yannick.

Het strategisch programma verkeersveiligheid (SPV) heeft een stevige ambitie als het gaat om het terugdringen van het aantal verkeersslachtoffers. Een ambitie die alleen waar gemaakt kan worden als we werken aan zowel een veilige infrastructuur als goed verkeersgedrag.

Het verkeer wordt steeds drukker en complexer. Er zijn meer auto’s op de weg, maar ook meer fietsers, voetgangers en steps. Dat veroorzaakt extra stress voor de bestuurder en vraagt ook een voortdurende alertheid. Vaak merken bestuurders het gevaar niet op of schatten zij de situatie verkeerd in, waardoor te langzaam of verkeerd gereageerd wordt, met ongevallen tot gevolg. Meer dan 90 procent van de ongevallen is toe te schrijven aan menselijke fouten.

De impact van verkeersongevallen is ook voor politiemensen groot en emotioneel. Ter plaatse van het ongeval komt de harde realiteit direct binnen. Iedere dag staan op bijna twee plaatsen in ons land agenten voor een deur om het vreselijke nieuws te brengen. Daarnaast zien we bijna zestig ziekenhuisgewonden per dag, waarachter veel leed schuilt. Wij vinden het als politie van groot belang om stil te staan bij alle verkeerslachtoffers en de harde realiteit die verkeersongevallen voor mensen, slachtoffers, direct betrokkenen, nabestaanden, met zich meebrengen.

2019 eindigde met een doorbraak op het gebied van verkeersveiligheid: minister Van Nieuwenhuizen kondigde aan dat er een half miljard euro extra beschikbaar komt voor de komende 10 jaar om de verkeersveiligheid te verbeteren. Daar hebben veel organisaties op aangedrongen en het is mooi dat zij er gehoor aan geeft. Want dat er echt wat moet gebeuren aan de negatieve trend van aantallen verkeersdoden en gewonden, is voor iedereen klip en klaar.

Als het kan, dan fiets ik naar mijn werk. Hoewel ik de routes wat afwissel, kom ik altijd langs het Haagse Malieveld. Inmiddels ligt dat er weer aardig bij en maakt men zich op voor het jaarlijkse Kerstcircus. Maar nog maar enkele weken geleden stond het vol met boeren en bouwers en hun zware machines. Heftig protesterend tegen de stikstofmaatregelen die hen onevenredig hard zouden treffen.

We zien geen heftige protesten in verkeersveiligheidsland. Wel elk jaar een ingetogen herdenking van verkeersslachtoffers. Ik ben er enkele keren geweest: het zijn indrukwekkende bijeenkomsten die voorzien in de behoefte van nabestaanden om met elkaar te spreken. Vorig jaar werden daarbij honderden lege stoelen op een plein gezet: voor elke verkeersdode een. Het plein stond vol.

Haastige spoed is zelden goed. Het is één van de meest gehoorde spreekwoorden in ons land. In 2018 zijn er in Nederland 678 mensen omgekomen door een verkeersongeval, dat zijn er maar liefst 65 meer dan het jaar ervoor! Daarnaast zijn er jaarlijks tienduizenden verkeersgewonden en situaties waarin het nog maar nét goed gaat. Ondanks dat bekende spreekwoord is hard rijden één van de grootste oorzaken van veel verkeersongevallen: naar schatting wordt een derde van de dodelijke ongevallen direct of indirect veroorzaakt door een te hoge snelheid. Met als gevolg onbeschrijfelijk menselijk leed en een financiële schade die in de miljarden loopt!